به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، یکی از منفورترین مردان تاریخ دکتر «ژوزف گیوتین» (۱۷۳۸-۱۸۱۴م) پزشک معروف و مخترع ماشین آدم‌کشی گیوتین است. جالب این است که گفته می‌شود دکتر گیوتین اصولا مرد رئوف و خوش‌قلبی بود و هدفش از اختراع ماشین آدم‌کشی نیز خدمت به ابناء بشر و هموطنان خود بود. او می‌خواست ماشینی اختراع کند که محکومین به اعدام را راحت‌تر و زودتر از بین ببرد و در آخرین دقایق حیات، آنان را دچار عذاب نکند. به نظر هم می‌رسید با اختراع گیوتین به مقدار زیادی نظر او تامین شد؛ چراکه پزشکان معتقد بودند گیوتین سریع‌تر و راحت‌تر از سایر وسایل اعدام، به حیات محکومین خاتمه می‌دهد. ژوزف اما درنهایت با همان دستگاه اختراع خودش به کام مرگ فروکشیده شد و دست طبیعیت طعم تلخ آن‌گونه مردن را که انسان‌های پرشماری با اختراع او چشیده بودند به خوردش داد. ژوزف گیوتین در ۲۶ مارس ۱۸۱۴ برابر با ششم فروردین ۱۱۹۳ (همزمان با حکومت فتحعلی‌شاه قاجار در ایران) به وسیله دستگاه گیوتین اعدام شد.
در تیرماه ۱۳۳۶ «میرهاشم» نامی، خبرنگار مجله فردوسی، به بهانه صدوچهل‌وسومین سالگرد اعدام گیوتین، گزارشی مفصل از چگونگی اختراع دستگاه گیوتین توسط او، نام‌هایی که این دستگاه به خود گرفت، اعدامی‌ها و سرانجام سرنوشت ژوزف گیوتین نوشت. در ادامه این گزارش را به نقل از مجله یادشده به تاریخ ۱۱ تیر ۱۳۳۶ می‌خوانید:
در آن زمان که انقلاب کبیر فرانسه به اوج شدت خود رسیده بود و هزاران زندانی سیاسی، ازجمله لوئی شانزدهم پادشاه فرانسه و زن زیبای اتریشی او ماری آنتوانت، محکوم به اعدام با گیوتین شده بودند، بسا اوقات اتفاق می‌افتاد که طی چند دقیقه سر ده‌ها نفر را در زیر تیغه ماشین گیوتین از تن جدا می‌کردند. بعضی از مورخین عقیده دارند که اگر دکتر گیوتین این ماشین را اختراع نمی‌کرد و وسیله راحت و آسانی برای آدم‌کشی نمی‌ساخت، ممکن بود که در دوران انقلاب کبیر فرانسه این همه آدم کشته نشود. گرچه دکتر گیوتین به سابقه انسان‌دوسی و بشرخواهی ماشین آدم‌کشی گیوتین را اختراع کرد، معذلک نام وی با نفرت و انزجار از طرف مردم یاد می‌شود. دکتر گیوتین میل نداشت که نام خود او بر روی این ماشین گذارده بشود ولی علیرغم میل او به نام مخترع آن معروف شد.
به قول ویکتور هوگو، نویسنده بزرگ فرانسوی، آدم‌های بداقبال فراوان‌اند، یکی مثل کولمبوس [کریستف کلمب] که قاره‌ای را کشف می‌کند و می‌خواهد قاره کشف‌شده به نام خود او خوانده بشود ولی این‌طور نمی‌شود و به اسم شخص دیگری معروف می‌گردد و برعکس یکی مانند دکتر گیوتین می‌شود که ماشینی اختراع می‌کند و میل دارد که ماشین اختراعی به نام خود او معروف نشود، ولی برخلاف میل او، این ماشین به نام خود وی معروف می‌گردد.
دکتر گیوتین کی بود؟
ژوزف گیوتین در مه ۱۷۳۸ نزدیک بردوی فرانسه دیده به جهان گشود. افراد خانواده او همگی سرشناس و معروف بودند. پدرش یکی از وکلای برجسته دادگستری بود. گیوتین پس از اخذ دانشنامه پزشکی از دانشکده پزشکی پاریس، در همان دانشکده به خدمت مشغول شد و به‌زودی در زمره اطبای متشخص پایتخت قرار گرفت. هنگامی که گیوتین در حرفه خود پیشرف می‌کرد و جلو می‌رفت، فرانسه در آستانه انقلابی قرار داشت، که سرانجام چون صاعقه فرود آمد و درخت رژیم سلطنتی آن کشور را از ریشه سوزاند و خشک کرد.
وقتی آتش انقلاب شعله کشید و اعدام محکومین سیاسی زیاد شد دکتر گیوتین، که آدم نازک‌دل و رحیمی بود، به فکر اختراع ماشینی افتاد که راحت‌تر و سهل‌تر محکومین را اخلاص کند. البته در آن زمان وسایلی برای آدم‌کشی مثل تبر و شمشیر و جود داشت ولی این‌ها خیلی قدیمی بودند و تعلق به دورانی داشتند که بشر هنوز تاریخ مدون نداشت و در بربریت مطلق به سر می‌برد. مثلا چندی پیش باستان‌شناسان در جنوب فرانسه تیری را از زیر خاک بیرون آوردند که بدون تردید یک سلاح جنگی نبوده و برای اعدام به کار می‌رفته زیرا فوق‌العاده سنگین است.
دکتر گیوتین این وسایل اعدام را در شأن انسان نمی‌دانست و ضمنا معتقد بودکه باید شکنجه‌هایی که قبلا یا حین اجرای حکم اعدام به عمل می‌آید منسوخ شود، همه محکومین را متعلق به هر طبقه‌ای که باشند، به یک نحو و با وسیله‌ای که زودتر و راحت‌تر آنان را خلاص کند اعدام کرد.
در تعقیب همین نظر، طرح ماشین گیوتین را ریخت و در ۱۰ اکتبر ۱۷۸۹ این طرح را به اضافه یک برنامه ده‌ماده‌ای، درباره مجازات اعدام، به اطلاع مجلس ملی فرانسه رسانید و گفت: «با این ماشین در یک چشم به هم زدن می‌توان سر محکومی را از تن جدا کرد، بدون این‌که اصلا احساس درد بکند.» نمایندگان مجلس ملی اظهارات دکتر گیوتین را خیلی جدی تلقی نکردند و به وی توصیه کردند که بیشتر در این مورد تعمق و مطالعه بکند. بدین جهت گیوتین مجبور شد به «هانری ساسون» دژخیم رسمی فرانسه، که مرد مطلع و تحصیل‌کرده‌ای بود مراجعه بکند، شغل دژخیمی در خانواده ساسون ارثی بود و چند نسل پی‌درپی این خانواده به جلادی اشتغال داشتند. هانری ساسون با وسیله جدید که دکتر گیوتین برای اعدام در نظر گرفته بود موافقت کرد و نظراتی که شخصا در این باره داشت با او در میان گذارد.
تزئین اتاق با گیوتین!
کم‌کم نظر دکتر گیوتین طرفداران زیادی در فرانسه پیدا کرد و اشخاصی مانند دکتر «آنتوان لوئی» دبیر آکادمی جراحی فرانسه، به حمایت از آن برخاستند، درنتیجه در ۳ مه ۱۷۹۱ قانونی از مجلس ملی گذشت که مقرر می‌داشت: «هر شخص محکوم به مرگ باید به وسیله ماشین اعدام شود.»
حالا لازم بود که طرح دکتر گیوتین از قوه به فعل دربیاید و ماشینی از روی آن ساخته بشود، بدین جهت هانری ساسون طرح دکتر گیوتین را به نظر یک درودگر و مکانیک آلمانی موسوم به «اشمید» رسانید و از او خواست که هرچه زودتر ماشینی از روی آن بسازد. اشمید با دریافت ۳۰۵ فرانک، اولین ماشین گیوتین را طی یک ماه ساخت و در ۲۵ آوریل ۱۷۹۲ آن را تحویل داد.
در این هنگام شخصی به نام «نیکلا پلتیه» محکوم به اعدام شد و او را به میدان «پالاس دوگرو» برای اعدام با گیوتین بردند. آن روز مردم پاریس ازدحام عجیبی در آن میدان کرده و با اشتیاق فراوان منتظر اعدام اولین قربانی این ماشین بودند. پس از اعدام نیکلا پلتیه، جراید پاریس مقالات مفصلی درباره ماشین جدید اعدام نوشته و اغلب از آن تعریف کردند.
ماشین اختراعی دکتر گیوتین در ابتدا به مناسبت حمایتی که دکتر آنتوان لوئی از آن می‌کرد، به «لوئیزه» و بعد به جهت اشتهار «میرابو» خطیب انقلابی معروف، به «میرابل» مشهور بود؛ ولی به‌تدریج که معلوم شد مخترع آن دکتر گیوتین است به اسم خود او معروف گردید.
در این زمان به قدری مردم به ماشین اعدام گیوتین علاقه پیدا کرده بودند که تصاویر آن در هر مغازه‌ای به چشم می‌خورد، مدل‌های آن به عنوان تزئین در اتاق‌ها گذارده می‌شد و بچه‌ها با اسباب‌بازی‌هایی که به شکل گیوتین ساخته شده بود بازی می‌کردند. کار اشمید نیز رونق فراوان یافته بود زیرا مرتبا از شهرستان‌ها سفارش ساخت گیوتین می‌رسید. البته عده‌ای با ماشین جدید اعدام موافق نبودند و می‌گفتند که گیوتین راحت‌ترین وسیله برای اعدام نیست و فورا محکوم به اعدام را خلاص نمی‌کند، حتی یک نفر که مخالف گیوتین بود و تصادفا محکوم به اعدام با گیوتین نیز شده بود، اظهار داشت که وقتی تیغه گیوتین سر او را قطع کرد وی دست‌های خود را تکان خواهد داد تا معلوم بشود هنوز جان از بدن او خارج نشده است که البته موفق به این کار نشد.
در این موقع دکتر گیوتین از عمل خود نادم شده بود و برای این‌که بار سنگین وجدان خود را بکاهد تمام اوقات خود را صرف پشتیبانی از محکومین به اعدم می‌کرد و می‌کوشید که آنان را از مجازات برهاند، درنتیجه با «روبسپیر» انقلابی معروف که ضمنا شهوت عجیبی در آدم‌کشی داشت، اختلاف پیدا کرد و سرش به وسیله همان ماشین که خود او اختراع کرده بود از تن جدا شد.
۲۵۹