دوشنبه, ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴ /
محمدحسین شمشیرگرزاده، در این ویدیو به خاطره خود از شور و اشتیاق عزیمت به سفر حج تمتع می‌گوید.
محمدحسین شمشیرگرزاده در کتاب “برهوت زیبا” درباره تجربه سفر حج تمتع می‌گوید:
حقیقتاً زمانی‌که تلویزیون تصاویر مناسک حج را پخش می‌کرد، سرشار از شوق پرواز می‌شدم؛ شوقی همراه با حسرتِ تشرف که باعث شد تصمیم به ثبت‌نام برای رفتن به مکه بگیرم.
زمان انتظار طولانی بود و وقتی اولویت تشرف اعلام شد، قلبم از شوق سرشار شد؛ اما کنار این شور و شعفِ پایانِ انتظار، ترسی در وجودم شکل گرفت؛ ترس از اینکه قرار است به دیدار خدا بروم.
فکر بسیار سختی بود؛ ساعت‌ها و روزها درباره این موضوع فکر می‌کردم. با خود می‌گفتم رفتن به بیت‌الله باید به قصد تغییر
باشد، اما آیا آماده تغییر هستم یا قرار است در برابر آن مقاومت کنم؟
همین تفکرها، مرا واداشت تا در فاصله شش‌ماه تا روز سفر، تمام آداب حج را مرور کنم. احکام، اعتقادات و حتی سفرنامه‌های متعددی را مطالعه کردم تا احساس کردم آماده سفر هستم.
نگرانی دیگر من درباره خود سفر بود؛ می‌گویند حج سفری است که شاید بازگشتی نداشته باشد. من به فکر عدم بازگشت نبودم، بلکه نگران این بودم که مبادا پس از این سفر دست خالی بازگردم.
همین دلهره، همراه با شوق و انگیزه‌ای عظیم، مرا به مرحله‌ای رساند که دیدم در فرودگاه مهرآباد ایستاده‌ام و آماده سفر به مکه هستم.
