به گزارش ایسنا، تحقیقات در مورد اثرات روانگردان‌ها همچنان در زمینه روش‌هایی که مواد تغییر دهنده ذهن می‌توانند سلامت ما را بهبود بخشند، پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است.
به نقل از نیواطلس، یک مطالعه جدید در سال گذشته نشان داد که سیلوسایبین به اندازه یک داروی تجویز شده رایج در کاهش افسردگی مؤثر است و در واقع به بهبود کیفیت کلی زندگی نسبت به دارو کمک می‌کند. یک مطالعه در سال ۲۰۲۳ نشان داد که مواد روانگردان در بهبود علائم سلامت روان و عملکرد شناختی جانبازان آسیب دیده نیروهای عملیات ویژه مؤثر هستند. یک مطالعه حتی زودتر، نقش این مواد را در بهبود تفکر خلاق طولانی مدت نشان داد.
محققان دانشگاه ماساچوست جنرال بریگام با بررسی عمیق‌تر نقش روانگردان‌ها بر بدن ما، دریافتند که در طول استرس مزمن، سیستم ایمنی بدن ما سلول‌های التهابی به نام مونوسیت‌ها را به آمیگدال، ناحیه‌ای از مغز که مسئول پردازش احساسات ما به ویژه ترس، اضطراب و پرخاشگری است، می‌فرستد. پس از رسیدن به آنجا، این سلول‌ها واکنش ترس بدن و همچنین سیگنال‌دهی التهابی آن را تحریک می‌کنند.
جالب‌تر از همه، با استفاده از مدل‌های موش، این گروه دریافتند که روانگردان‌های سیلوسایبین مانع از تجمع مونوسیت‌ها در مغز می‌شوند و در نتیجه توانایی سیستم ایمنی در ایجاد ترس و ایجاد پاسخ التهابی را مختل می‌کنند.
مایکل ویلر (Michael Wheeler)، سرپرست تحقیقات، می‌گوید: وقتی استرس مزمن این سیگنال‌دهی را مختل می‌کند، منجر به آبشاری از فرآیندها می‌شود که سلول‌های ساکن مغز و سلول‌های ایمنی را درگیر می‌کند و در نهایت رفتار ترس را افزایش می‌دهد. نکته جالب این است که ترکیبات روانگردان می‌توانند کل این فرآیند را معکوس کنند.
محققان همچنین هنگام بررسی سلول‌های مغز انسان و داده‌های بیان ژن جمع‌آوری‌شده از بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی (MDD) پاسخ مشابهی را مشاهده کردند که نشان می‌دهد یافته‌های آنها می‌تواند پیامدهایی در درمان افسردگی و همچنین اختلالات مبتنی بر ترس داشته باشد.
ویلر می‌گوید: مطالعه ما تاکید می‌کند که چگونه روانگردان‌ها می‌توانند کاری بیش از تغییر ادراک انجام دهند. آنها می‌توانند به کاهش التهاب و تنظیم مجدد تعاملات مغز و سیستم ایمنی کمک کنند. این می‌تواند نحوه تفکر ما در مورد درمان اختلالات التهابی و شرایطی مانند اضطراب و افسردگی تغییر دهد.
محققان می‌گویند که کشف این پیوند بین توانایی سیستم ایمنی در ایجاد پاسخ ترس و اختلال آن توسط روانگردان‌ها که پیش از این دیده نشده بود نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. آنها اکنون قصد دارند بررسی کنند که چگونه استفاده طولانی‌مدت از روانگردان‌ها می‌تواند بر بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی تاثیر بگذارد. آنها این کار را با تجزیه و تحلیل نمونه‌های بافتی بیماران در یک کارآزمایی بالینی که در آن از روانگردان‌ها برای درمان بیماران مبتلا به افسردگی استفاده می‌شود، انجام خواهند داد.
ویلر نتیجه‌گیری می‌کند: ما نمی‌گوییم که روانگردان‌ها درمانی برای بیماری‌های التهابی یا هر بیماری دیگری هستند. اما ما شواهدی می‌بینیم که نشان می‌دهد روانگردان‌ها برخی مزایای خاص بافتی دارند و یادگیری بیشتر در مورد آنها می‌تواند امکانات کاملا جدیدی را برای توسعه درمان‌ها ایجاد کند.
انتهای پیام