به گزارش خبر ورزشی، مهدی طارمی ملی پوش بوشهری کشورمان ۲۲ فروردین سال ۱۳۹۴ مصاحبه‌ای مفصل با خبر ورزشی انجام داد. بد نیست خلاصه حرف‌های او در آن مصاحبه را دوباره باهم مرور کنیم:
– وقتی در بازی پرسپولیس مقابل النصر (بهار سال ۱۳۹۴) صاحب ضربه پنالتی شدیم و من پشت توپ ایستادم، مطمئن بودم که گل می‌شود ولی پنالتی زدن در آن دقایق به شکل ساده لطفی نداشت بلکه باید جوری می‌زدم که میلیون‌ها هوادار پرسپولیس و ایرانی به وجد بیایند. وقتی توپ را برداشتم، پیش خودم گفتم: مادر! دعایم کن شرمنده هواداران پرسپولیس نشوم. یادم می‌آید یکی از بچه‌ها به من گفت: دیوانه بازی در نیاری و چیپ بزنی ولی گفتم: اتفاقاً می‌خواهم چیپ بزنم!
– از دست عربستانی‌ها بابت رفتارشان بسیار عصبانی بودم و می‌خواستم تلافی کنم به همین خاطر اگر در مسابقه مقابل النصر، محمد نوری که پنالتی زن اول ما محسوب می‌شود هم داخل زمین بود، التماسش می‌کردم تا توپ را به من بدهد. من ایرانی هستم و کسی حق توهین به هموطنم را ندارد.
– لابی من ساختمانمان پس از بازی با النصر با اینکه شیفتش تمام شده بود، آنجا ماند تا من را ببیند. او از چند روز قبل می‌گفت تو رو خدا مقابل عربستانی‌های کاری بکن، دارم از رفتار آنها آتش می‌گیرم. بعد از بازی تا من را دید، بهم گفت: اصلاً از آسانسور استفاده نکن چون دلم می‌خواهد خودم ۸ طبقه تو را کول کنم و بالا ببرم. صورتشو بوسیدم و گفتم همین که تو خوشحالی برایم میلیاردها ارزش دارد.
– سرمربی النصر به من گفت اگر به فوتبال بچسبی، به زودی مثل علی دایی می‌شوی.
-بازیکنان النصر شانس آوردند وقتی با ما داخل زمین درگیر شدند محسن بنگر نبود چون وقتی آقا محسن درون زمین است با اطمینان بیشتری می‌شود دعوا کرد!
– حتی با ۲۰۰ بازی ملی هم علی دایی نمی‌شوم.
– من ماشین ندارم و همه رفت و آمدم با آژانس است (منظور مهدی طارمی بهار سال ۹۴ بود) تنها زندگی می‌کنم و ناچارم از بیرون غذا بگیرم. اهل ولخرجی هم نیستم ولی وقتی مشکلات مالی باشد، تمرکز ندارم. قراردادم رقم بالایی نیست ولی در آنها چند آپشن وجود داشت که حالا به این موارد رسیده‌ام و باید مبلغ قراردادم افزایش پیدا کند.
– زمان آقای طاهری سه بار به باشگاه رفتم و هر دفعه بیش از دو ساعت پشت در اتاق منتظر نشستم اما ایشان حتی حاضر نشد یک دقیقه من را ببیند!
– روزهایی بود که در اوج گرمای بوشهر دنبال توپ پلاستیکی روی زمین داغ می‌دویدیم. خدا را شکر می‌کنم که میان آن همه افراد هم سن و سال خودم، من را به اینجا رسانده است وگرنه می‌توانستم مثل خیلی از آنها الان دنبال صید، جاشویی و لنج باشم.
– قرارداد ۱۵۰ میلیون تومانی من با پرسپولیس بیشتر از درآمد تمام عمر ۵ صیاد است که صبح تا شب تور می‌اندازند و دستشان زخم می‌شود. اینها را می‌گویم تا ثابت کنم گذشته خودم را فراموش نکرده‌ام.
– فرهاد مجیدی بزرگترم محسوب می‌شود و احترامش هم واجب است.
