به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در اواخر سال ۱۹۸۵ (اواخر ۱۳۴۴ خورشیدی) یکی از دانشمندان آلمانی طی مقاله‌ای علمی جهان را در ۲۰ سال بعد پیش‌گویی کرد. تار و پود این مقاله عبارت از یک سلسله تئوری‌های مثبت علمی بود که به وسیله آن تصویر واقعی دنیای سال ۱۳۶۵ خورشیدی ترسیم شده و درحقیقت چهره زندگی بیست سال بعد اروپا و آمریکا پیشاپیش عکاسی شده بود. مجله «زن روز» به تاریخ ۱۳ فروردین ۱۳۴۵ خورشیدی این مقاله خواندنی را به شرح زیر منتشر کرد:
اتومبیلی که سوار می‌شویم بی‌صدا خواهد بود
من ادعا می‌کنم آینده‌ای درخشان، بدوا سال‌های نقره‌ای و سپس سال‌های طلایی در پیش داریم. من ادعا می‌کنم که طی بیست سال آینده وضع ما فوق‌العاده بهتر از بهتر خواهد شد. من ادعا می‌کنم که همه ما در ده یا بیست سال دیگر به جای چهل ساعت در هفته سی‌وپنج ساعت کار می‌کنیم. اتومبیل، یخچال و لوازم الکتریکی بیشتر و سروصدای کمتری خواهد داشت.
من ادعا می‌کنم اتومبیلی که سوار می‌شویم بی‌صدا خواهد شد و طیاره‌ها و ترن‌ها نیز بی‌صداتر می‌شوند. من ادعا می‌کنم که طی ده بیست سال آینده درآمدمان چند برابر خواهد شد. سطح هزینه زندگی تنزل می‌کند و ما برای غذا، پوشاک و مسکن مبلغ کمتری خواهیم پرداخت.
من ادعا می‌کنم بیشتر برای گردش و تفریح فرصت خواهیم داشت، زیادتر به مسافرت خواهیم رفت، فراوان‌تر سرگرمی در اختیارمان قرار خواهد گرفت.
کدبانوها دیگر دست به سیاه و سفید نمی‌زنند
من ادعا می‌کنم که طی بیست سال آینده زن‌ها لوندتر، در عشق بی‌پرواتر، عقل‌شان بیشتر و دامن‌شان باز کوتاه‌تر خواهد شد. من ادعا می‌کنم زندگی ما به چنان درجه‌ای از پیشرفت خواهد رسید که زن درِ آشپزخانه را می‌بندد زیرا نوع غذا و سیستم تهیه آن عوض میشود و پخت و پز دیگر به آب و آتش و دود و فوت احتیاج ندارد. زن همچنین اتو را از خانه تبعید می‌کند، زیرا لباس‌های بدون چروک به بازار می‌آید و کدبانوها برخلاف حالا دیگر دست به سیاه و سفید نمی‌زنند.
مردم از اداره بال‌بال‌زنان برمی‌گردند!
من ادعا می‌کنم که در عرض بیست سال آینده بچه‌ها بیشتر به مدرسه خواهد رفت. کارمندان زودتر بازنشسته خواهند شد و ما بیشتر عمر خواهیم کرد. من ادعا می‌کنم تا بیست سال دیگر اجتماع دگرگونه میشود، بشر به عالی‌ترین اوج تمدن رسیده پابرهنه راه خواهد رفت، و از اداره بال‌بال‌زنان در هوا روانه خانه خواهد شد.
دنیا دیگر روی جنگ نخواهد دید
تا بیست سال دیگر جنگ بین‌المللی سوم درگیر نخواهد شد. قدرت‌های بزرگ به چنان موفقیت‌هایی نائل خواهند شد که مجبور می‌گردند به هر نحوی هست به جای جنگ با هم همزیستی کنند زیرا آن‌ها به این نتیجه خواهند رسید که شروع یک جنگ به منزله صحه گذاشتن زیر سند نابودی خودشان و جهان است. در کشورهای صنعتی حداقل تا سال ۱۹۸۵ به طور متوسط چهارونیم درصد بر درآمد سالیانه مردم افزوده خواهد شد زیرا انرژی اتمی چنان انقلابی در عالم صنعت به وجود می‌آورد که بشر ناگزیر از پذیرفتن یک سلسله امتیازات است. طبق این حساب هر آلمانی امروزه به طور متوسط درآمدی سالیانه برابر با ۹۵۰۰ مارک دارد (۱۱۸ هزار ریال) درآمد همین آلمانی در سال ۱۹۸۵ به ۱۳۱۴۰ مارک خواهد رسید. یعنی خیلی بیشتر از درآمد متوسط یک فرد آمریکایی در حال حاضر.
چنین گشایشی در وضع زندگی محدود به آلمان نخواهد بود، در همه کشورها کم و بیش عمومیت خواهد یافت. همه کارهایی را که فعلا بشر انجام می‌دهد تا بیست سال دیگر ماشین‌های اتوماتیک انجام خواهند داد. بنابراین بشر پول‌دارتر و در عین حال بی‌کارتر خواهد شد. درنتیجه برای رفع این بی‌کاری به مطالعه پناه خواهد برد. این پناه‌یابی تدریجی موجب می‌گردد که تا شصت و سه درصد بر میزان فروش کتاب افزوده گردد و سطح فکر عمومی چهل درصد بالاتر برود، و به دنبال این گسترش فکری نوابغ بیشتری پا به عرصه وجود می‌گذارند و از میزان جهالت، حماقت و بی‌سوادی بشر به طور قابل ملاحظه‌ای کم میشود.
زن و مرد عقیم دیگر وجود خارجی نخواهد داشت
در بیست سال آینده پیشرفت همه‌جانبه خواهد بود، بخصوص در زمینه پزشکی ترقیات شگرفی صورت خواهد گرفت. زن با مردم عقیم دیگر وجود خارجی نخواهد داشت. زن‌ها قادر خواهد شد تا زنده هستند عادت ماهیانه خود را حفظ کنند و هرگز به سن یائسگی نرسند و درنتیجه حتی در سن هفتادسالگی باردار شوند.
مردها نیز تا آخرین روز عمر از نظر جنسی مثبت و توانا خواهند ماند. در زایشگاه‌ها و کلینیک‌ها رل دکتر و قابله را قابله‌های اتوماتیکی بازی خواهند کرد.
تا بیست سال دیگر قیافه شهرها به‌کلی تغییر خواهد کرد. خیابان‌ها پهن‌تر، خانه‌ها کوبیسم‌تر، کوچه‌ها عریض‌تر خواهد شد. کلیه وسائط نقلیه مجهز به موتور جت و احتمالا سوخت اتمی خواهند شد. عرض اتوبان‌ها به دو برابر خواهد رسید. سی درصد از مردم جهان دارای پناهگاه‌های اتمی خصوصی خواهند بود و در چهار گوشه هر شهر چهار پناهگاه اتمی عمومی نیز ساخته خواهد گردید.
لوله اگزوز دیگر وجود نخواهد داشت
اتومبیل‌ها با وجودی که مجهز به توربین جت خواهند بود هیچ‌گونه صدایی از آن‌ها به گوش نخواهد رسید زیرا اصولا تکنیک به‌قدری معجزه می‌کند که در اتومبیل‌ها لوله اگزوز دیگر وجود خارجی نخواهد داشت و به همین نسبت هم شهرها هوای سالم‌تر و پاکیزه‌تری پیدا خواهند کرد. فروشگاه‌های بزرگ، و سوپرمارکت‌های عظیم خودبه‌خود با اجناس عالی درجه یک در مغازه‌های کوچک را تخته خواهند کرد زیرا بشر آینده با وقت زیاد و پول زیاد حتما از جای بهتر و عالی‌تر خرید خواهد کرد.
از هر دو نفر یک نفر اتومبیل خواهد داشت
کارخانجات اتومبیل‌سازی دنیا به نسبت هر هزار نفر ۴۰۰ الی ۵۰۰ دستگاه اتومبیل تولید خواهند نمود یعنی در سال ۱۹۸۵ از میان هر دو نفر یک نفر یک اتومبیل داشت و یا در اختیار هر خانواده دو اتومبیل قرار خواهند گرفت. چون شکل اتومبیل‌ها نیز تغییر خواهد کرد، دولت در خارج شهرها و یا در اعماق زمین پارکینگ می‌سازد و قطارهای اتمی برق‌آسایی، مردم را از پارکینگ‌ها روی زمین درست در ایستگاه روبه‌روی اداره‌شان یا جایی که کار دارند پیاده خواهد نمود. مسافرت با هواپیما ۲۰۰ درصد بیشتر از حالا خواهد بود. هریک از جت‌های مسافری سال ۱۹۸۵ گنجایش ۳۰۰۰ مسافر خواهند داشت و می‌توانند با سرعتی برابر با سه یا چهار برابر سرعت صوت پرواز کنند. از این هواپیماها برای مسافرت از این قاره به آن قاره استفاده خواهد شد. برای مسافرت از این کشور به آن کشور یا از این شهر به آن شهر اتوبوس‌های هوایی معروف به (اربوس‌های سریع‌السیر) جای اتوبوس، قطار، و کشتی را خواهند گرفت. در سال ۱۹۸۵ فاصله و بعد مسافت به‌کلی از بین خواهد رفت. همه خواهیم توانست طی دو ساعت خودمان را از اروپا به آمریکا برسانیم و طی هشت ساعت دور جهان بگردیم! در این سال خیلی احتمال دارد که عروس و دامادهای میلیونر برای گذراندن ماه عسل به کره ماه یا مریخ بروند.
در سال ۱۹۸۵ سی درصد از مردم نه‌تنها دارای خانه شخصی خواهند بود، بلکه داری دو خانه می‌شوند. یکی خانه شهری و یک ویلای ییلاقی. چهل‌وپنج درصد بقیه مردم یک خانه را حتما خواهند داشت. در فرم معماری خانه‌ها تحول بزرگی به وقوع می‌پیوندد. خانه‌های آینده را می‌توانم چنین تجسم دهم:
راحت، شیک. با کمال سهولت قابل نظافت، بدون رخنه سروصدا از خارج، قفسه سر خود، مجهز به دستگاه تهویه و شوفاژ خودکار، آشپزخانه اتوماتیک، استخر شنا، تلویزیون رتگی، تلفن اتمی، عمله و بنا دیگر پیدا نخواهد شد. همه خانه‌ها را باید ساخته‌شده خرید و در زمین مورد نظر نصب کرد. شعار مردم سال ۱۹۸۵ این خواهد بود: «لاغر بمان و عمر دراز کن.»
۹۰ درصد غذاها در کارخانجات تهیه میشود
در آن سال دیگر خانم خانه احتیاجی به پختن غذا نخواهد داشت. ۹۰ درصد غذاهایی که امروز می‌خوریم در کارخانجات غذاسازی تهیه میشود و حاضر و آماده سر میز غذا آورده خواهند شد. این غذاها قبلا با نهایت دقت و سلیقه پخته می‌شوند و برای فاسد نشدن تا درجه زیر صفر برودت می‌بینند. در این شرایط غذای بیماران و اطفال علی‌حده [جداگانه] خواهد بود مثلا کسی که مرض قند دارد می‌تواند غذای مفید به حال خودش را بخورد و کسی که زخم معده دارد غذایی را که موجب تحریک بیشتر معده‌اش نگردد.
انسان در بیست سال دیگر نسبت به حال، چربی و نان و سیب‌زمینی کمتر، گوشت دام و لبنیات و گوشت طیور میوه و سبزیجات بیشتری خواهد خورد. معیار بهداشت عمومی چهل و سه درصد بهتر خواهد شد. گریپ، نقرس، روماتیسم و احتمالا سرطان به سهولت یک آب خوردن علاج خواهند گردید. در زندگی بهشت‌آسای سال ۱۹۸۵ دیگر طبقه‌ای به نام «زحمتکش فقیر» وجود خارجی نخواهد داشت. اختلاف طبقاتی به‌کلی از بین رفته، و شاخص ثروت به جای ارث و میراث و القاب خانوادگی و نفوذ میشود: لیاقت به اضافه پشتکار و ابتکار.
بیست سال دیگر حد متوسط عمر بالا خواهد رفت کسی که حالیه ۷۰ سال عمر کند، می‌تواند یقین کند که بیست سال دیگر عمرش از ۷۵ هم تجاوز خواهد نمود. دوره مدرسه و دانشگاه بچه‌ها طولانی‌تر خواهد شد زیرا که زندگی به دانش بیشتر و شعور فزون‌تر نیاز خواهد داشت. دختران و پسران فردا آزادتر، بی‌پرواتر، و خودمختارتر از دختران و پسران امروزی خواهند بود و در سنین پایین‌تری ازدواج خواهند کرد و افتضاحات عاشقانه بیشتر و تعداد تولد اولادان نامشروع ده برابر خواهد شد. یکی از دردسرهای دولت‌های بیست سال بعد مسئله رفاه اولادان نامشروع خواهد بود.
دختر فردا زیبایی طبیعی را بر زیبایی مصنوعی ترجیح خواهد داد. روزها اسپورت می‌پوشد و شب‌ها شیک میشود. لباس‌های دختران و پسران عجیب و غریب خواهد شد، و از نظر ظاهر به‌ندرت می‌توان بین دو جنس فرق گذاشت. و بدین ترتیب است که دنیا به آستانه قرن بیست‌ویکم نزدیک می‌گردد.
۲۵۹