به گزارش ایسنا، فریده خسروی در یادداشتی در قدس نوشت: یکشنبه شب گذشته پیامکی از سوی معاونت پیگیری حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادسرای عمومی و انقلاب مرکز استان خراسان رضوی برای مردم این استان با این مضمون ارسال شد: «متأسفانه یکی از نزدیکان شما بر اثر مواد محترقه دچار حادثه شدید سوختگی و قطع عضو شده است. چنانچه مراقب رفتارهای خود در چهارشنبه آخر سال نباشید، شما دریافتکننده این خبر خواهید بود». این پیامک به اندازهای برای مردم شوکهکننده و دلهرهآور بود که واکنشهای مختلفی را در فضای مجازی به همراه داشت.
برخی که با دیدن این پیام در یک لحظه بهشدت نگران عزیزان خود شده بودند، نوشتند «به خاطر این پیام شما را نمیبخشم» و بعضی از کاربران نیز انتقادهای زیادی از این شیوه تلنگر زدن برای پیشگیری از حوادث چهارشنبه آخر سال داشتند، افرادی هم به محتوای این پیام انتقاد داشتند که «اگر «ما» مراقب رفتارهای خود نباشیم، چرا باید نزدیکانمان دچار سوختگی و قطع عضو شوند به طوری که خبرش به ما برسد؟»
همه این انتقادها شاید به این موضوع برمیگردد که کسانی که ارسال این پیامک را آن هم بهصورت انبوه برای همه پیششمارههای ۰۹۱۵ تأیید کردند، به این نکته تبلیغاتی توجه نداشتند که «بزرگترین اشتباه این است فکر کنیم یک تلنگر برای همه مناسب است». متأسفانه این محتوا به دست همه افراد با هر سن و وضعیت جسمانی رسیده است؛ از بیمار قلبی گرفته تا خانم باردار، همه مخاطب یک پیام تبلیغاتی بودند که شاید شوک وارده در اثر آن موجب تلاطم روحی افراد شود و برای برخی از این مخاطبان، این تلاطم روحی خطراتی را در پی داشته باشد.
در نظر نگرفتن «مخاطب هدف» در پیام تبلیغاتی برای اثرگذاری آن در راستای جلوگیری از خسارتهای چهارشنبه پایان سال و ارسال پیامی عمومی، بیش از آنکه اثربخش باشد، یک بدسلیقگی است که موجب اتلاف و هدررفت منابع عمومی میشود.
اقدام اثرگذار برای کاهش خسارتهای چهارشنبه پایان سال از سوی دستگاه قضایی پیشنهادهای قانونی برای وضع، رفع خلأها و اجرا در حوزه قوانینی است که چه برای فروشنده، چه سازنده و چه حتی استفادهکننده از مواد محترقه خطرناک بازدارندگی ایجاد کند و هر سال شاهد تب و تاب استفاده جدیتر از مواد منفجره قویتر نباشیم. شاید بتوان اطلاعرسانی پیامکی در حوزه قوانین بازدارنده را وظیفه دستگاه قضایی ذکر کرد؛ اما نهادهای متولی آموزش و تبلیغات مانند اورژانس کشور، آتشنشانیها و رسانهها هم باید با استفاده از روشهای حرفهای اقناع مخاطب خاص خود به تبلیغات برای کاهش حوادث مربوط به چهارشنبه آخر سال بپردازند. کما اینکه توجه به آمار مصدومان از نظر سنی میتواند راهگشا باشد و برای نتیجه مطلوبتر شاید باید اقناع افکار عمومی جامعه هدف را با آموزش و اطلاعرسانی حرفهای از مدارس شروع کرد.
نکته مهمی که هر سال مطرح میشود این است که همه ادارهها و دستگاههای دولتی، تنها یک هفته مانده به چهارشنبه پایانی سال فعالیت فرهنگی خود را علیه این آیین دستخوش تحریف و پرخسارت آغاز میکنند در حالی که این ضدفرهنگی که سالها تلاش کرده خود را جای فرهنگ جا بزند، با فعالیت فرهنگی یک هفتهای شکل نگرفته تا با فعالیت فرهنگی یک هفتهای دستگاههای دولتی خنثی شود. بنابراین برای اینکه این ضدفرهنگ را خنثی کنیم، نیازمند یک برنامه طولانیمدت در طول سال هستیم تا ذرهای از کمکاریها در این عرصه جبران شود.
*بازنشر مطالب دیگر رسانهها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان میباشد.
انتهای پیام