استقلالیها برای صعود در عربستان به گل نیاز دارند، گلی که در تهران کاشته نشد اما در عربستان باید هم کاشته و هم درو شود. استقلالیها در آسیا انگار یک سر و گردن از تیم لیگ بالاتر بودند، تیمی مستحکم در دفاع و منسجم در حمله، اما همچنان بدشانس در گلزنی.
استقلالیها همان طور که از آنها انتظار می رفت تا شگفتی بسازند تا یک قدمی آن پیش رفتند اما ناگزیر به تساوی رضایت دادند. اگر یکی از توپ های احمدی یا کوجو، رضائیان یا سهرابیان به تور چسبیده بود حال خیال آبی ها برای بازی برگشت آسوده تر بود اما… .
اما این تساوی نشان داد که یک ۹۰ دقیقه سخت و سنگین و سرنوشت ساز برای صعود در عربستان درپیش است که آنجا دیگر کار باید تمام شود. آری این استقلال آسیایی از هیچ حریفی نمی ترسد، چون خود یک حریف ترسناک است و تیم دست و پا بسته ای نیست.
استقلال در زمین حریف نشان داده که می تواند هم خوب تر بازی کند و هم راه گلزنی را بلد است. نمونه بارز این گفته هم بازی برابر الاهلی و الریان در زمین حریف است، یک برد و یک تساوی (۴ گل زده، ۲ گل خورده) و از این بابت چشم امید هواداران به بازی برگشت است.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد