چهارشنبه, ۲۲ اسفند ۱۴۰۳ /
زمین، تشنه عدالتی بی‌پایان، در التهاب ظهور منجی است. کعبه، قبله‌گاه عاشقان، شاهد زمزمه‌هایی است که از اعماق دل‌های مشتاق برمی‌خیزد. دستانی که به آسمان بلند شده‌اند، دل‌هایی که در حلقه طواف می‌تپند، و چشمانی که به نور امید خیره مانده‌اند، همه یک ندا را زمزمه می‌کنند: اللهم عجل لولیک الفرج.
زمین، تشنه عدالتی بی‌پایان، در التهاب ظهور منجی است. کعبه، قبله‌گاه عاشقان، شاهد زمزمه‌هایی است که از اعماق دل‌های مشتاق برمی‌خیزد. دستانی که به آسمان بلند شده‌اند، دل‌هایی که در حلقه طواف می‌تپند، و چشمانی که به نور امید خیره مانده‌اند، همه یک ندا را زمزمه می‌کنند: اللهم عجل لولیک الفرج.
نیمه شعبان، یادآور تولد خورشیدی است که روزی از افق مکه سر برمی‌آورد و ندای عدالت را در گوش جهانیان طنین‌انداز می‌کند. آن روز، طنین صدای ظهور، شکاف‌های ظلمت را می‌شکافد و زمین، پس از قرن‌ها انتظار، عدالت موعود را در آغوش می‌گیرد.