پنجشنبه, ۱ خرداد ۱۴۰۴ /
کارخانه نساجی شماره ۳ مازندران در دهه ۵۰ با هدف توسعه صنعت نساجی و ایجاد اشتغال در شهرستان قائمشهر راه‌اندازی شد. این مجموعه در ابتدا با تولید نخ و پارچه‌های پنبه‌ای و مصنوعی توانست به یکی از مراکز مهم صنعتی شمال کشور تبدیل شود و سهم قابل توجهی در تأمین منسوجات داخلی داشته باشد. پس […]
کارخانه نساجی شماره ۳ مازندران در دهه ۵۰ با هدف توسعه صنعت نساجی و ایجاد اشتغال در شهرستان قائمشهر راه‌اندازی شد. این مجموعه در ابتدا با تولید نخ و پارچه‌های پنبه‌ای و مصنوعی توانست به یکی از مراکز مهم صنعتی شمال کشور تبدیل شود و سهم قابل توجهی در تأمین منسوجات داخلی داشته باشد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کارخانه تحت مدیریت نهادهای دولتی قرار گرفت و مالکیت آن چندین‌بار بین بانک‌های مختلف از جمله دو بانک جابه‌جا شد. با گذشت زمان، مشکلاتی مانند فرسودگی دستگاه‌ها، تغییرات مدیریتی و کمبود سرمایه‌گذاری منجر به افت تولید و تعدیل نیروهای انسانی شد. در نهایت اموال شرکت نساجی تحت نظارت و طی صورتجلسه تنظیمی در مورخه اردیبهشت ۱۴۰۱ به صورت امانت به مدیران هیئت حمایت از صنایع واگذار شد و از تاریخ استقرار هیئت حمایت، کارخانه در مسیر تولید موفق قرار گرفته و کارکنان نساجی مازندران را به ادامه حیات این کارخانه امیدوار ساخته است. در حال حاضر کارخانه شماره (۱) با نزدیک به یک قرن قدمت نیمه فعال است و توسط شهرداری قائمشهر به علت بدهی در مزایده قرار گرفته و همچنین کارخانه شماره (۲) طی سال‌های اخیر تخریب و به پارک تفریحی تبدیل شده است.
منبع: ایسنا
